📚💠IBRATLI DUNYO💠📚

БИСМИЛЛАХИР РОХМАНИР РОХИЙМ.
Ассалому алайкум ва рахматуллоху ва баракотух.
Чоршанба  10 - Декабрь.
Хайрли тонг азизлар.
Розилик – ҳаётни зийнатлайди, қалбни вазмин қилади.
Табассум – муаммоларни енгиллаштиради, оғирликларга ёруғлик олиб киради.
Истиғфор – эҳтиёжларни қондиради, ризқ эшикларини очади.
Дуо – мушкулларни осон қилади, қора тунларни нурга айлантиради.
Яна бир тонг учун Роббимизга беадад ҳамдлар бўлсин. АЛХАМДУЛИЛЛАХ.
Бу кун юзингизга табассум, қалбингизга хотиржамлик, қадамларингизга барака олиб келсин.
Кун давомида аъло кайфият ҳамроҳингиз бўлсин.

🍃
Aссалому алайкум. Чоршанба тонги муборак бўлсин.
🤲
Соғ–саломат уйғотган Роббимизга хамдлар бўлсин!
☘
Аллоҳим тонгингизни нурафшон,
🍀
Кўнглингизни хотиржам,
☘
Чеҳрангизни нурли қилсин.
🍀
Танангизни саломатлик,
☘
Юзингизни эсa табассум безаб турсин!!
🍀
Бахт,омад, муваффақият, меҳр-муҳаббат ҳамиша ҳамрохингиз бўлсин!!

​​
#Танқид
Ота аёли ва уч нафар фарзандини қолдириб, олис сафарга отланди. Фарзандлари отасини жуда қаттиқ яхши кўришар ва ҳурмат қилишар эди. Ота биринчи мактубини йўллади. Фарзандлар хатни юзларига суртдилар, ўпдилар, аммо уни очиб ўқимадилар, уни артиб-суртиб, эҳтиёт қилиб олиб қўйдилар. Баъзида улар мактубни олиб, устидаги чангларини артиб, яна авайлаб-асраб олиб қўяр эдилар. Ота юборган кейинги мактублар ҳам очилмай шу тарзда эҳтиёт қилинди.
Йиллар ўтди. Ота ўз оиласига қайтиб келди, аммо уйда биргина ўғилдан бошқа ҳеч ким йўқ эди. Ота: “Онанг қани?” – деб сўради. Ўғил: “Онам оғир касалга чалинди. Уларни даволатишга пулимиз йўқ эди, вафот этдилар!” – деди.
– Нега ундай бўлди? Биринчи хатимни очмадингларми? Мен сизларга маблағ юборган эдим-ку!
– Йўқ.
– Аканг қани?
– Акам ёмон болалар билан танишиб қолди, онам вафот этгани сабабли унга насиҳат қилиб, тўғри йўл кўрсатадиган ҳеч ким йўқ эди, акам ўша дўстларига қўшилиб бизни ташлаб кетди.
– Нега ундай бўлди?! Мен ахир унга ёмон шериклардан узоқ бўл, деб ёзган насиҳатларимни очиб ўқимадими? Мен унга ёнимга боргин, деб ёзиб юборган эдим-ку!”
– Йўқ, очиб ўқимадик!
– Опанг қани?
– Опам сиз айтиб кетган йигитга турмушга чиқди, аммо унинг турмуши яхши бўлмади.
Отанинг жаҳли чиқиб кетди:
– Ахир мактубларимни ўқидингларми?! Мен опангга у йигитга турмушга чиқмаслигини, у йигит ҳақида ёмон гап-сўзлар эшитганимни ёзиб юборган эдим-ку!
– Йўқ. Биз мактубларни мана бу чиройли қутига авайлаб-асраб солиб қўйган эдик, фақат баъзи-баъзида уларни олиб ўпиб, юзларимизга суртиб қўяр эдик, аммо бирор марта очиб ўқимабмиз! – деди.
Мен бу оила ҳақида фикрлаб кўрдим. Отанинг мактубларини ўқимай, улардан фойдаланмай қанчалар ночор аҳволга тушиб қолди бу оила. Улар мактубларни авайлаб-асраш билан кифояландилар, холос.
Шундан сўнг Мусҳафга қарадим... Уйимдаги китоб жавонимда чиройли муқованинг ичидаги Қуръони карим... Оҳ, мен нотавон, дея мусҳафни қўлимга олдим ва уни ҳеч қачон тарк этмасликка қарор қилдим!
📚
ИБРАТЛИ ДУНЁДА ХИКОЯ
📚