Шайхулислом мероси

#Нақл_0967
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال ابن تيمية رحمه الله:
(معرفة أقوالِ [السلف] في العلم والدين وأعمالِهم:
خيرٌ وأنفع من معرفة أقوال المتأخرين وأعمالهم
في جميع علوم الدين وأعماله كالتفسير وأصول الدين وفروعه والزهد والعبادة والأخلاق والجهاد وغير ذلك؛ فإنهم أفضل ممن بعدهم، كما دل عليه الكتاب والسنة، فالاقتداء بهم خير من الاقتداء بمن بعدهم، ومعرفة إجماعِهم ونِزاعِهم في العلم والدين: خير وأنفع من معرفة ما يُذكر من إجماعِ غيرهم ونزاعهم؛ وذلك أنّ إجماعَهم لا يكون إلا معصوما، وإذا تنازعوا فالحق لا يخرج عنهم؛ فيُمكن طلبُ الحقِّ في بعض أقاويلهم...)
الفتاوى، (13/ 24).
«Илм ва дин масалаларида [салафлар]нинг сўзлари ва амалларини билиш — диннинг барча илмлари ва амалларида, тафсирда, усул ва фуруъ масалаларида, зоҳидлик ва ибодатда, ахлоқ ва жиҳодда ва бошқа соҳаларда кейингиларнинг сўз ва амалларини билишдан яхшироқ ва фойдалироқдир.
Чунки улардан кейин келганлардан улар афзал экани Китоб ва суннат билан собит бўлган. Шунинг учун уларга эргашиш кейингиларга эргашишдан яхшироқдир.
Уларнинг илм ва дин масалаларидаги ижмоълари ва ихтилофларини билиш ҳам, ўзгаларнинг ижмоъ ва ихтилофларини билишдан яхшироқ ва фойдалироқдир.
Зеро, уларнинг ижмоълари хато бўлишдан сақланган бўлади. Агар улар ихтилоф қилган бўлсалар ҳам, ҳақ уларнинг орасидаги сўзларидан ташқарига чиқмайди. Шундай экан, ҳақни улардан келган баъзи қавлларда излаш мумкин…»
«Фатаво», 13/24.
http://t.me/shayxulislom

#Нақл_0966
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه اللهُ:
العارف لا يرى له على أحدٍ حقًّا، ولا يشهدُ له على غيره فضلًا، ولذلك لا يُعاتِب ولا يُطالِب ولا يُضارِب.
نقله ابن القيم في «مدارج السالكين» (١/٥٢٣).
«Ориф (маърифатли) одам ўзгада унинг ҳаққи бор деб билмайди ва бошқалардан ўзини устун кўрмайди. Шу сабабли у айбламайди, талаб қилмайди ва жанжаллашмайди».
Ибн Қаййим, «Мадарижус саликин», 1/523.
http://t.me/shayxulislom

#Нақл_0964
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
Агар у: «(Аллоҳ жисм) деб, бу билан Аллоҳ мавжуд ёки Зоти билан қоим, дейишни назарда тутдим», — дейдиган бўлса, бундай сўзни Ҳишом, Муҳаммад ибн Карром ва бошқалар айтгани ривоят қилинади, ёки «У сифатлар билан васфланган», ёки «У охиратда кўрилади», ёки «Уни кўриш мумкин», ёки «У оламдан алоҳида, унинг устида жойлашган», каби шариат ва ақл билан собит бўлган маъноларни назарда тутган бўлса ҳам, унга айтилади: «Бу маънолар тўғри. Лекин бу сўзни бундай маъноларда қўллаш шариатда бидъат саналади ва луғат қоидаларига зид келади. Агар бир сўз ҳам тўғри, ҳам ботил маъноларни қамраб олса, у ҳолда бундай сўзни мутлақ қўллаш мумкин эмас. Балки сўз фақат ҳақни ифодалаб, ботилни рад этувчи бўлиши керак».
«Минҳожус сунна», 2/211.
http://t.me/shayxulislom

#Нақл_0963
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه اللّه:
فالرافضة فيهم شبه من اليهود من وجه، وشبه من النصارى من وجه: ففيهم شرك وغلو وتصديق بالباطل كالنصارى، وفيهم جبن وكيد وحسد وتكذيب بالحق كاليهود.
منهاج السنة النبوية ٢١٠/٧.
«Рофизийларда бир тарафдан яҳудийларга, бошқа томондан эса насронийларга ўхшашлик бор: Улар насронийлар каби ширк, ғулув (ҳаддан ошиш) ва ботилни тасдиқлаш хусусиятига эга бўлса, яҳудийлар каби қўрқоқлик, макр, ҳасад ва ҳақни инкор этиш хусусиятига эгалар».
«Минҳажус сунна ан-Набавия», 7/210.
http://t.me/shayxulislom

#Нақл_0962
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قالَ شيخ الإسلام ابن تيميَّة رَحِمَهُ اللهُ:
وقد أخبر الله تعالى في كتابه أنه يبتلي عباده بالحسنات والسيئات؛ فالحسنات هي النعم والسيئات هي المصائب؛ ليكون العبد صبارا شكورا.
مجموع الفتاوى جـ١٦صـ٥٤.
«Аллоҳ таоло Китобида бандаларини яхшиликлар билан ҳам, ёмонликлар билан ҳам синашини хабар берган. Яхшиликлар бу неъматлар бўлса, ёмонликлар эса мусибатлардир. Бу банда сабрли ва шукр қилувчи бўлиши учундир».
«Мажмуъул фатаво», 16/54.
http://t.me/shayxulislom

#Нақл_0960
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قالَ شيخ الإسلام ابن تيميَّة رَحِمَهُ اللهُ:
وكم ممن يرد نصوص الكتاب والسنة حتى يقول ما يوافقها شيخه أو إمامه فيقبلها حينئذ، لكون نفسه اعتادت قبول ما يقوله ذلك المعظم عنده، ولم يعتد تلقي العلم من الكتاب والسنة، ومثل هذا كثير.
درء تعارض العقل والنقل جـ٨صـ٨٥
«Қанчадан-қанча одамлар Китоб ва суннат матнларини рад этадилар. Фақатгина шайхи ёки имомининг сўзига мос келса, шундагина қабул қиладилар. Чунки уларнинг нафслари ўзлари улуғ деб билган кишиларининг сўзларини қабул қилишга одатланиб қолган. Улар илмни Қуръон ва суннатдан олишга одатланмаганлар. Бунга ўхшаш ҳолатлар бисёр».
«Даръу таъаруд ақл ван-нақл», 8/85.
http://t.me/shayxulislom

#Нақл_0959
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال شيخ الإسلام ابن تيميَّة رحمه الله:
أطيب مَا فِي الدُّنْيَا مَعْرفَته وَأطيب مَا فِي الْآخِرَة مشاهدته.
جامع الرسائل ١/١١١.
«Дунёдаги энг яхши нарса — У Зот (Аллоҳ)нинг маърифатидир. Охиратдаги энг яхши нарса эса — У Зотга назар солишдир».
«Жомиъ ар-расаил», 1/111.
http://t.me/shayxulislom

#Нақл_0958
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال شيخ الإسلام بن تيمية رحمه الله:
واعتقاد المعتقد أن نجما من النجوم السبعة هو المتولي لسعده ونحسه اعتقاد فاسد، وإن اعتقد أنه هو المدبر له فهو كافر، وكذلك إن انضم إلى ذلك دعاؤه والاستعانة به كان كفرا وشركا محضا.
الفتاوى الكبرى ١/٦٦.
«Эътиқод қилувчининг етти юлдуздан бири унинг бахти ва бахтсизлигига сабаб бўлади деб ишониши, бузуқ эътиқоддир. Агар у ўша юлдуз унинг ишларини бошқаради деб эътиқод қилса, кофир бўлади. Шунингдек, агар бунга қўшимча равишда унга дуо қилса, ундан мадад сўраса, очиқ-ойдин куфр ва ширк амалини қилибди».
«Фатаво ал-кубро», 1/66.
http://t.me/shayxulislom