Шайхулислом мероси
Заҳабий раҳимаҳуллоҳ Шайхулислом ҳақида айтади:
«Агар рукн билан мақом ўртасида қасам ичсам шундай қасам ичардим: Мен ўз кўзим билан ҳали унга ўхшаганини кўрмадим. Ва у ҳам ўзига ўхшаган бир кишини кўрмаган!»
Ибн Ражаб, «Зайлу табоқати Ҳанабила 4/390.
#Нақл_0958
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال شيخ الإسلام بن تيمية رحمه الله:
واعتقاد المعتقد أن نجما من النجوم السبعة هو المتولي لسعده ونحسه اعتقاد فاسد، وإن اعتقد أنه هو المدبر له فهو كافر، وكذلك إن انضم إلى ذلك دعاؤه والاستعانة به كان كفرا وشركا محضا.
الفتاوى الكبرى ١/٦٦.
«Эътиқод қилувчининг етти юлдуздан бири унинг бахти ва бахтсизлигига сабаб бўлади деб ишониши, бузуқ эътиқоддир. Агар у ўша юлдуз унинг ишларини бошқаради деб эътиқод қилса, кофир бўлади. Шунингдек, агар бунга қўшимча равишда унга дуо қилса, ундан мадад сўраса, очиқ-ойдин куфр ва ширк амалини қилибди».
«Фатаво ал-кубро», 1/66.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0957
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال شيخ الإسلام بن تيمية رحمه الله:
وَنَتِيجَةُ فِعْلِ الْمَنْهِيِّ انْخِفَاضُ الْمَنْزِلَةِ وَسَلْبُ كَثِيرٍ مِنْ النِّعَمِ الَّتِي كَانَ فِيهَا وَإِنْ كَانَ لَا يُعَاقَبُ بِالضَّرَرِ.
مجموع الفتاوى (16/254).
«Ман қилинган амалларни қилиш натижасида (инсоннинг) мақоми пасаяди ва ундаги кўплаб неъматлардан маҳрум бўлади, ҳатто у бевосита бирор зарар билан жазоланмаса ҳам».
«Мажмуъул фатаво», 16/254.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0956
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال العلامة تقي الدين ابن تيمية رحمه الله: والإنسانُ إذا فَسَدَت نفسُه أو مزاجُه؛ يشتهي ما يضُرَُهُ ويَلْتَذَُ به، بل يعشقُ ذلك عشقًا يُفسِدُ عقله ودينه وخُلقه وبَدَنَه ومالَه.
مجموع الفتاوى ١٩/ ٢٤.
«Агар инсоннинг нафси ёки табиати бузулса, у ўзига зарар етказадиган нарсани истайди ва ундан лаззатланади. Ҳатто, баъзан у бунга шундай ошиқ бўладики, бу унинг ақлини, динини, хулқини, танасини ва молини бузади».
«Мажмуъул фатаво», 34/19.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0955
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه اللّه:
"من أسباب تسلّط العدوّ على ديار المسلمين، ظهور الإلحاد والنّفاق والبدع".
مجموع الفتاوى (١٨٠/١٣).
«Худосизлик, нифоқ ва бидъатларнинг кенг тарқалиши — душманларнинг мусулмон диёрларига устун келишига сабаб бўлади».
«Мажмуъул фатаво», 13/180.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0954
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
ومتى اهتمت الولاة بإصلاح دين الناس صلح الدين للطائفتين والدنيا وإلا اضطربت الأمور عليهم جميعا؛ وملاك ذلك حسن النية للرعية، وإخلاص الدين كله لله عز وجل والتوكل عليه؛ فإن الإخلاص والتوكل جماع صلاح الخاصة والعامة.
جامع الرسائل جـ١ صـ٨٢.
«Агар ҳукмдорлар халқнинг динини ислоҳ қилишга эътибор қаратсалар, халқнинг дини ҳам, дунёси ҳам яхшиланади. Агар улар бунга эътибор бермасалар, барча ишлар уларнинг ўзлари учун ҳам издан чиқади. Бунинг калити — халққа нисбатан яхши ният, бутун динни Аллоҳ азза ва жаллага ихлос билан бағишлаш ва У Зотга таваккул қилишдир. Зеро, ихлос ва таваккул — хос ва омманинг яхшиланишининг асосидир».
«Жомиъ ар-расаил», 1/82.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0953
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
"فَإِنَّ الْعَبْدَ إِذَا كَانَ فِي قَلْبِهِ فَسَادٌ خَافَ مِنْ غَيْرِ اللَّهِ، وَكَذَا مَنْ أَحَبَّ شَيْئًا غَيْرَ اللَّهِ".
مجموع الفتاوى، ١٠/ ٦٠٠.
«Агар банданинг қалбида фасод (мараз) бўлса, Аллоҳдан бошқасидан қўрқади ва шунингдек Аллоҳдан бошқасини севган кимса ҳам шундай».
«Мажмуъул фатаво», 10/600.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0952
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال شيخ الإسلام ابن_تيمية:
(ومن العجب أن كثيراً من الناس نهي عن الصلاة عندها -أي الأضرحة-، ثم يقصدون الدعاء عندها، ويقولون: إنه يُستجاب الدعاء هناك، فهل يقول مسلم أو عاقل إن مكاناً نُهينا أن نعبد الله فيه بالصلاة لله يكون الدعاء فيه مستجاباً، ويكون مقصوداً للدعاء؟!)
ـــــــــــ
قاعدة عظيمة/٥٥.
«Ажабланарлиси шундаки, инсонларнинг кўпчилиги қабрлар олдида намоз ўқишдан қайтаради, сўнгра у ерда дуо қилишни мақсад қилиб, у ердаги дуонинг ижобат бўлишини айтишади.
Мусулмон ёки оқил киши, Аллоҳга намоз ўқиб ибодат қилишимиз ман этилган жойда; "дуо ижобат бўлади ва дуо қилиш учун мақсад қилинади", деб айтадими?!»
«Қоида аъзима», 55.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0951
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтди:
قال الإمامُ ابنُ تيميّة رحمه الله:
«الجسد تابعٌ للقلب، فلا يستقرُّ شيءٌ في القلب إلا ظهر مُوجبُه ومقتضاه على البدن ولو بوجه من الوجوه».
«مجموع الفتاوى»، 14/121.
«Тана қалбга тобе. Қалбда қарор топган нарса, албатта, танадан чиқади; қандай кўринишда бўлса ҳам».
«Мажмуъул фатаво», 14/121.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0950
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
"ألاترى أن متابعة النبيين والصديقين والشهداء والصالحين في أعمالهم أنفع وأولى من متابعتهم في مساكنهم ورؤية آثارهم؟"
اقتضاء الصراط المستقيم، ١/ ٢٦٨.
«Пайғамбарлар, сиддиқлар, шаҳидлар ва солиҳларнинг амалларида уларга эргашиш — уларнинг яшаган жойлари ва қолдирган асарларини кўришга қараганда анча фойдали ва афзал эканини кўрмайсанми?»
«Иқтидоус сиротил мустақим», 1/268.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0949
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام رحمه الله:
فمن اتكل على نظره واستدلاله، أو عقله ومعرفته، خُذِل.
درء التعارض (٣٤/٩).
«Кимки фақат ўз қараши, хулосаси ёки ақли ва билимига суянса — у ёлғиз қолдирилади (ёрдамсиз қолади)».
«Дару таъорид», 9/34.
http://t.me/shayxulislom