Xayrulla HAMIDOV ijodi /official
Расмий канал
Мавзулар: шеърлар, мақолалар, диний-маърифий рисолалар
ЎЗГАЧАЛИК
Ўзимнинг йўлимга ундамаяпман,
Уқтирмаяпманку фалсафамни кўп.
Мени тушунмайсан, индамаяпман,
Сени тушунмасам, хафа бўлма, хўп?!
Сенинг ишинг менга хатодир, хато,
Кулгингга сабабчи мен тушунган ғам.
Йўлларимиз терсдир шу қадар, ҳатто
Кесишиб қолмайди рўёларда ҳам.
Пойингга тиллодан сочқи сочсалар,
Ишга тушмас ҳатто кўз қирим менинг.
Ўнгимда учраган соф мўжизалар
Ҳатто тушларингга кирмайди сенинг.
Буткул бўлак олам! Шунақамиз биз,
Таассуфки, дилда ўзгача ният:
Сен менинг бахтимни этолмассан ҳис,
Сенинг бахтинг менга саналар уят.
@xayrulla_hamidov
@Xayrulla_Hamidov_adabiyot
ЎЗЛИК!
Жавонибга серма нигоҳинг хомуш,
Кўзингни рўёдан ёпиб ол аввал,
Кўзгуга тикилмак чорасиз юмуш,
Ўзингни ўзингда топиб ол аввал!
Зоҳирдан ботинга айлагил узлат,
Сўзингни риёдан чопиб ол аввал!
Ичингда мусофир “мен”ингни излаб,
Ўзингни ўзингда топиб ол аввал!
Умринг ўзлигингга буткул тескари,
Пойингни ўн карра ўпиб ол аввал.
Самога шошилма қўлни чўзгали...
Ўзингни ўзингда топиб ол аввал!
@Xayrulla_Hamidov_adabiyot
Олам боласига васийлик нечун,
Ҳар кўйга ўйнамоқ, розилик нечун?
Ҳукминг-да Холиқнинг қўлида мутлақ,
Ўзингча биравга қозилик нечун?
Бу фониёт жанги ғолиби маълум,
Унда вақтинчалик ғозийлик нечун?
Дарахтларнинг қайта гуллашидан сўнг
Қайта яралишга осийлик нечун?
@Xayrulla_Hamidov_adabiyot
ХАТО
Одам хато қилар ҳаётда сероб,
Бу феълдан имконсиз бўлмаклик жудо.
Қимматга тушади баъзан жуда ҳам
Содир этилган бир, биргина хато...
Эшигим остидан келмиш овоза,
Кўзни қоғозчамдан ҳеч узмагандим.
Эшик таққилатган Бахт экану, мен
Намунча шовқин, деб киргизмагандим...
@Xayrulla_Hamidov_adabiyot
СЕН ҚАЙДАН БИЛАРДИНГ...
Сен қайдан билардинг, осмон четида
Тун заҳри сездирмай ўчаётганин,
Интиқ шеригини излаб тун бўйи
Бир юлдуз соғиниб учаётганин...
Сен қайдан билардинг, гуллар саройда
Адирлар ҳақида ўйлар сурганин,
Ҳув анов қоронғу кўринган жойда
Бахт мени жимгина кутиб турганин.
Сен қайдан билардинг, юрагим куйган,
Локин мақсадига етаётганин.
Серсоқол, қоп-қора шляпа кийган
Одам менга совға элтаётганин.
Сен қайдан билардинг, бир одам бўлсанг,
Ҳеч еринг бўлмаса бизлардан ошиқ.
Ҳовлимда сайраган момиққина қуш
Менга толе ҳақда айтганин қўшиқ...
t.me/Xayrulla_Hamidov_adabiyot
САБОҚ
“Тун эди. Чиройли сукунат эди,
Осмон мовий эди, юлдузлар тўла.
Ичимда бир Овоз нимадир деди,
Юракка солинди таниш ғулғула.
Яқин келаверди, кетсам-да йироқ,
Негадир мени дўст билавердилар.
Қочишга роса ҳам уриндим, бироқ
Дардлар ёпирилиб келавердилар.
Дардлар оғир бўлди, мағрур кўксимдан
Ҳеч зум бита олмас яра очдилар.
Роҳату сакийнат тўлган кўзимдан
Абадан уйқуни олиб қочдилар.
Сўнгра оёғимни силтаб юзтубан,
Судрай бошладилар ҳақиқат томон.
Хилқатга бошимни кўтариб тийран
Кетдим, кетавердим, бу азоб ёмон...
Дардлар қизиқ экан – қочиб қутулсанг,
Олдингдан янгиси қарши оларкан.
Юрак дард кетидан дард келаверса,
Охири ўрганиб ҳам қоларкан...
Бу дард деганлари ўзинг ҳам етмай,
Қийнар экан қондош – бағру жигарни!
Ишон, роҳатланар экансан бир кун
Бол деб ичирганда заҳарни...
Дунёга бақир, дўст, фарёдлар солиб,
Ахир, бу ҳаётнинг безаги - дарддир.
Кўнгил сабоғига интилган толиб,
Дармон деган сўзнинг ўзаги – дарддир!
Дардсиз одамларни ҳушламай охир
Ирғитиб бир четга сокин йўлингни,
Мисоли дарвешдек топган жавоҳир -
Шеърга узатарсан беҳол қўлингни!
Йиғилиб, тиқилиб, дилга қадалган
Дардларни қоғозга тўка бошлайсан.
Қуйилиб-қуйилиб ёноқларингга
Лаззатланиб, ҳадсиз кўзни ёшлайсан!
Дардларки, қалбингни силтарлар узоқ,
Ўйларинг тизгинсиз елларга кўчар.
Ҳар кеча қийноқлар, азалий азоб
Шаробга айланган қонингни ичар.
Ичар, ичаверар, қонларинг суйиб,
Фарҳоддек тўкасан Назм тоғига!
Қарайсан – шуаро киргандир куйиб
Назмиёт боғига, Назм боғига!
Сен-да, ёзадурсан, алам ва алам,
Ҳеч кимса тўхтата олмагай сени.
Аламлар дастидан сингайдир қалам,
Айтмаган дардларинг қолмайди сени.
Ва бир кун... бошланар ғалати мавсум,
Даъволар, даъволар, чиркин даъволар...
Боғда андалиблар айларлар таъзим,
Гуллар-да ҳаққингга ўқир дуолар.
Бошлайсан! Ёзасан, кўп дея дардим,
Дунёни бузасан, шовқин соласан.
Гапнинг пўсткалласин айтсам, эй дўстим,
Шоир бўлганингни билмай қоласан...
Қадам ташлаб ногоҳ Бахт қучоғига,
Атайсан ўзингни “Қайғуга котиб”.
Ўзинг сезмайсану, аммо чин гапим -
Кун кўра бошлайсан дардингни сотиб.
Мана шу жойида етиб охирга,
Топасан ўзга бир матлаб, туйғуни -
Дардлар ўйин бўлиб қолдими шеърга,
Тортиб олажаклар, албатта, уни!
Ва топа олмайсан, у қайтиб келмас,
Қолмас қошингда ҳам бир зарра гарди.
Тонг чоғида ногоҳ сезиб қоласан -
Асли энг ёмон дард – бедардлик дарди.
Йиғламоқ истайсан, кўз ёш қаёқда,
Фиғондан асар йўқ, шеър битилмайди.
Бозор айланасан, дўконлар кўпу,
Лекин бирор жойда Дард сотилмайди...
Наҳот! Шунақаси бўлурми, тавба...
Санчиқ дардларингни қумсай бошлайсан.
Маҳорат ишлатиб, мухлисларингни
Ёлғондака дардлар ясай бошлайсан!
Афсуски, одамлар нодон эмаслар,
Биларлар ёлғондан ёш тўкканингни.
Шодон кунларингни асло севмаслар,
Улар ёқтирарлар дард чекканингни.
Кўркам ҳаётингдан безади ҳамма,
Қалбингда улғаяр соғинч дарахти.
Худо англатади қосир ақлингга –
Бахтсизлигидадир шоирнинг бахти!
Бу йўлга шу боис кирилмас атай,
Иложсиз яшамак бунда беқайғу.
Бошқа ўлчовларни билмайман, нетай,
Шу менинг сабоғим, рози бўлсанг - шу...”
Толиб, сўзларимдан бўлдингми безор,
Дард қоришиб кетган қон томиримга.
Илтимос, кулмагин, кулмагин зинҳор
Дардларга кўмилган маҳзун умримга!
Бу умр меники, фарёд меники,
Шундай яшаш рости менга ёқади.
Қалбий исёнларим кўчириб шеърга,
Чидаб берса бўлди қўлим тоқати...
Сеҳрли шеърият ўргатди менга
Кулиб йиғлашнию, йиғлаб кулишни.
Дард билан илҳомни ёппа бераркан
Худо хоҳласа гар шоир қилишни.
Ҳамма сабоқларим беғараз, текин,
Олдингга қўяман фақат шу шартни:
Истаган нарсангни сўрагин, лекин
Барибир беролмам, сўрама Дардни!
Бахтларга кўмилиб яшарди жўшқин
Шоирга толеълар кулиб боққанда:
Дуэльдан чўчиса - бўлмасди Пушкин,
Машраб бўлмас эди Дордан қўрққанда!
Шеъримни тугатай, чўзилди бироз,
Дард ажиб неъматдир, мен сенга айтсам.
Нима дейсан энди, уят бўлар-а,
Шунча гапдан кейин йўлимдан қайтсам???
t.me/Xayrulla_Hamidov_adabiyot
Қувончли лаҳзалар сиз билан хотир,
Демасмиз, бу лаҳза асло бунча кам.
Узоқ йиллар сизни қўлласин Аллоҳ,
Олтмиш етти ёшли менинг Ҳожиакам!
Етмиш ёш пойида турибсиз илло,
Янада бардамроқ, бўлинг мустаҳкам.
Ҳажларга бориб чин ҳожи бўлингиз,
Не-не синоатни кўрган Ҳожиакам.
Амаки - отамдан энг улуғ ёдгор,
Суҳбатингиз дилга ўзгача малҳам.
Суратдаги каби қувониб юринг,
Менга қучоқ очган Ҳожиакбар оғам!
Xayrulla Hamidov ijodi
#ZEHNIYAT
(5-son)
Kuni kecha taniqli futbol sharhlovchisi, isteʼdodli shoir ustoz Xayrulla Hamidov bilan sport, xususan, futbol to'g'risida suhbat qurdik. Orada hayotiy voqeliklar haqida gaplashishga ham ulgurdik. Dastur yakunida esa, ustoz tomonlaridan yozilgan goʻzal bir she'rni tinglashga muyassar bo'ldik. Suhbatda mushtariylarimiz ham o'zlarining savol va takliflari bilan ishtirok etdilar.
E'tiboringizga ushbu suhbatning yozib olingan versiyasini taqdim etmoqdamiz.
"Zehniyat"ning keyingi sonlarida kim bilan gurunglashishni istaysiz? Izohlarda yozib qoldirsangiz, bizni mamnun etgan bo'lar edingiz.
"Zehniyat" 1-son - Ustoz Bahodir Karim bilan suhbat
"Zehniyat" 2-son - Ustoz Mirzahakim To'xtamirzayev bilan suhbat
"Zehniyat" 3-son - Shoira Dildora Oqbo'tayeva bilan suhbat
"Zehniyat" 4-son - ustoz Ahmadjon Mirzayev bilan suhbat
@bir_safda_jurnali