Abdusattor

🔔
Klubimizda jonli efir!
Tadbirkor, “Meraki” brendining asoschisi Shohbozbek Dolimov bilan
⏳️
31-avgust kuni soat 19:30’da
jonli efir o’tkazamiz. Ayni vaqtda Shohbozbek Dolimov xalqaro “
Ironman
” musobaqalariga tayyorgarlik ko’rmoqda. Bu musobaqa quyidagi bosqichlarda o’tkaziladi:
🏊‍♂️
Suzish
: 3,86 kilometr masofaga.
🚴
Velosport
: 180,25 kilometr masofaga.
🏃‍♂️
Yugurish
: 42,195 kilometr masofaga.
*
Bularning barchasi bir vaqtda va ketma-ketlikda amalga oshirilishi kerak
.
Shohbozbek Dolimov hozir “Half Ironman” yutug’ini olgan. Ya’ni to’liq “Ironman” musobaqasining yarmini bosib o’tgan. Shu munosabat bilan klubmizda u inson bilan manashu bosib o’tgan mashaqqati haqida suhbatlashamiz. Sizni qiziqtirgan savollar bo’lsa ushbu post ostiga qoldiring.

Utopia va dispotia
Bu faqat kitoblardagi mavzu emas, balki bizning hayotimizni shakllantiradigan tanlovdir. Agar siz bu fikrlar nima ekanligini bilsangiz, siz jamiyatda qanday yo‘ldan yurishni ongli ravishda tanlaysiz. Yoki bu mavzulardan bexabar bo'lib, boshqa birovning tanlovi sizning hayotingizni boshqarishini kuzatasiz. Bu esa erkinlik o‘rniga zulm, orzu o‘rniga esa umidsizlik olib keladi.
Aynan shu mavzuda Maqsad yopiq klubimizga "Utopia nima?" nomli video joyladik. Videoda klub spikeri Javohir Quvvatov utopia va dispotia nima degan savolga batafsil javob bergan. Videoning bir qismini YouTube kanalimizga ham qo'ydik!
📹
:
https://youtu.be/A9JvkiB88Ms

Odamlar millionlab dollarlarni boshqargisi keladi, lekin ular xattoki har kuni bir xil vaqtda uyg’onishga ham qodir emas. Kulguli.
O’zini boshqara olmagan odamlar birovlarni qanday boshqarishi mumkin? Aynan shu uchun ko’plar uchun ho’jayin bo’lishi shart. Ularni faqatgina shu yo’l bilan ishlatish mumkin.

O‘zingizni bir vaziyatda tasavvur qiling: qafas ichidasiz. Qafas katta, ovqat bor, suv bor, tashqarida esa mavhumlik. Siz yillar davomida chiqib ko‘rishga urinasiz, ammo o‘xshamaydi.
Bir payt eshik ochiladi. Siz qafasdan chiqib ko‘rasizmi? Ko‘pchilik chiqmaydi. Chunki ularning miyasida allaqachon “tashqariga chiqish xavfli” degan xulosa bor.
O‘rganilgan ojizlik aynan shunday ishlaydi. Bir necha marta uringaningizdan keyin hech narsa o‘xshamasa, miyangiz og‘riqni eslab qoladi va keyingi safar urinmaslikni “xavfsiz” deb hisoblaydi. Oradan yillar o‘tadi, imkoniyatlar paydo bo‘ladi, lekin siz o‘sha qafasda qolaverasiz.
Biror narsaga “yo‘q” deyotganingizda, o‘ylab ko‘ring: bu hozirgi sharoitga tegishli xulosami yoki o‘tmishdagi tajriba oqibatimi? Chunki ehtimol, eshik ortidagi dunyo siz o‘ylaganchalik xavfli emasdir.
Shuning uchun inson kichik g’alabani ta’mini sezib ko’rish kerak, g’alabani ta’mini hechqachon sezmagan odamga katta maqsadlar faqatgina ziyonga ishlaydi, sizni ruhan boshlashidan oldin ezib qo’yadi. Shu uchun hayolparastlikni yig’ishtiraylikda va erishish mumkin bo’lgan minimumdan boshlaylik. Men buni yillar davomida qo’ygan maqsadlariga erisholmagan odam sifatida aytaman, hayolparastlik bilan qilingan reja, insonni ruhan ezib qo’yadi va u shunchaki ma’lum bir vaqtdan keyin taslim bo’lishiga olib keladi.
Bu haqida MaqsadClub’da “Ishlaydigan reja” degan mavzuda to‘liqroq gaplashganmiz.
Kichik g‘alabalarni ta’mini sezish uchun Maqsad Club'ga qo‘shilishingiz mumkin.
@maqsadmanager
ga + qoldiring!

Hayotda eng muhim qarorlar har doim his-tuyg‘ular ostida qabul qilinadi. Shuning uchun hissiy intellekt - eng muhim qobiliyat.
EQ sizga o‘zingizni boshqarishni o‘rgatadi. Hayot faqat matematikadan iborat emas. U yerda g‘azab bor, umid bor, alam, baxt, xavotir bor. Bu narsalarni boshqarolmagan odam, o‘zini ham, atrofdagilarni ham qiynaydi.
Shuning uchun ham EQ sizni kuchliroq inson qiladi. O‘zingiz bilan til topishadigan, boshqalarni ham tushunishga harakat qiladigan inson qiladi. Uzoq davom etadigan do‘stlik, barqaror nikoh, jamoada obro‘, atrofdagilar bilan kelisha olish bularning bari EQ mevasidir.
O‘zingizni his qilishni, boshqalarni sezishni o‘rganmas ekansiz, hayotda eng kerakli joylarda to‘xtab qolasiz. Chunki his-tuyg‘ular - harakatning ichki yo‘nalishidir. Ularni boshqarolmasangiz, sizni boshqarishadi.
Shu sababli, EQ bu shunchaki qo‘shimcha ko‘nikma emas. Bu - inson bo‘lib yashash uchun zarur bo‘lgan asosiy poydevor.
@abdusattor

Hayotimiz o‘z fikrlarimiz natijasidir.
Mark Avreliy
Voqealar o‘z-o‘zidan yaxshi yoki yomon emas. Ularni qanday qabul qilishingiz muhim. Faqat salbiy fikrlasangiz, dunyoni ham shunday qabul qilasiz. Tashqi voqealar ustidan to‘liq nazoratimiz yo‘q, lekin fikrlarimizni boshqarish faqat o‘z qo‘limizda va bu haqiqiy kuch.
Tasavvur qiling, sizni anchadan beri kutgan lavozimingizga oʻtkazishmadi. Birinchi reaksiyangiz alam va norozilik boʻlishi mumkin, chunki bu siz uchun katta imkoniyat edi. Lekin shu qaror sizni kurslarga yozilib, mahoratingizni oshirish imkonini, yoki biznesingizni boshlash uchun anchadan beri kerak bo‘lgan qo‘shimcha vaqtni paydo qiladi.
Tashqi voqealarni o‘zgartira olmaymiz, lekin ularga bo‘lgan munosabatimizga to‘liq nazorat bor. Hayot sizga nima bersa ham, uni qanday qabul qilish — bu tanlovingiz. Haqiqat shundaki, qiyinchiliklar emas, ularga javobingiz sizni shakllantiradi. Sinovlar - kuchli shaxsiyatni tarbiyalaydi.

🧠
Katta pullar haqidagi afsona
Jamiyatda shunday bir afsona borki: go‘yoki katta pul topish uchun albatta tadbirkor bo‘lish kerak. Boshqacha qilib aytganda, biznes - erkin hayotning yagona yo‘li. Ammo bu haqiqatga to‘g‘ri kelmaydi.
Aslida, ko‘pchilik odamlar tabiatan tadbirkorlikka mos emas. Chunki tadbirkorlik - bu xavf, noaniqlik va doimiy stress. Bu esa ko‘plab odamlar uchun normal holat emas.
So‘nggi yillarda NVIDIA kompaniyasi sun’iy intellektning rivoji tufayli dunyodagi eng qimmat kompaniyalardan biriga aylandi. Kompaniyada ishlayotgan xodimlarning 76–78 foizi millionerga aylangan, va ularning yarmi 25 million dollardan ortiq boylikka ega. Bu xodimlar oddiy, o‘rta darajadagi turli lavozimlarda ishlovchi mutaxassislar. Masalan, IC-5 darajadagi muhandis 2022-yilda olgan 200 ming dollarlik aksiyalari bugun 2,8 million dollarga yetgan. Hech qanday startap ochmagan holda.
Bugungi dunyoda kim noyob va qimmatli ko‘nikmaga ega bo‘lsa, u ayniqsa rivojlanayotgan davlatlardagi tadbirkorlardan ham ko‘proq pul topishi mumkin. Chunki tadbirkorlik - bu boyish usuli emas, balki muammolarni hal qilish mexanizmi. Agar siz muammolarni yaxshi hal qilsangiz, qayerda bo‘lishingiz muhim emas - pul o‘zi keladi.
Tadbirkorlik - bu yagona yo‘l emas. Ko‘pchilik odamlar uchun bu eng og‘ir va yoqimsiz yo‘l bo‘lishi mumkin. Agar siz o‘z sohangizda kuchli bo‘lsangiz, kompaniyalarga real foyda keltirsangiz va o‘zingizni doimiy ravishda rivojlantirsangiz, biznes qilmasdan ham moliyaviy erkinlikka erishishingiz mumkin. NVIDIA va ko‘plab boshqa kompaniyalar xodimlari bunga yorqin misoldir.
Bu haqida MaqsadClub’da “Pul baxt olib keladimi?” degan mavzuda to‘liqroq gaplashganmiz.
MaqsadClub'ga qo'shilish uchun
@maqsadmanager
ga + qoldiring.

Biz hammamiz o‘lishimizni bilamiz. Ammo shunga qaramay, buni unutgandek yashaymiz.
😎
Maqsad loyihasining navbatdagi videosi mana shu noqulay mavzu haqida. O'lim nafaqat hayotimiz yakuni, balki hayotimizga ma'no beruvchi vosita va buni anglab yetishimiz hayotga umuman boshqa ko'zlar bilan qarashga yordam beradi. Umid qilamanki zamonaviy shovqin dunyoda bu mavzu uchun ortiqcha 15 minut topa olasiz.
Video "Maqsad" YouTube kanaliga joylandi. Ko’rish uchun havola:
🌐
O’lim. Hayotingiz eng buyuk uchrashuvi

Kibrli odamlar = kichik natijalar
Hayotdagi eng katta to‘siqlardan biri bu - o‘zini haddan tashqari muhim deb hisoblashdir. Bunday odamlar hech qachon uzoq muddatli natijaga erisha olmaydi. Chunki kibrli odam o‘rganmaydi. U hech kimdan maslahat olmaydi, sabr bilan tinglamaydi, tanqidni dushmanlik deb tushunadi.
U uchun savol berish - zaiflik, bilmaslik - uyat, tan olish esa - mag‘lubiyat. Shu sababli hayot unga hech narsa o‘rgata olmaydi. U bir joyda qotib qoladi, lekin o‘zini harakatda deb hisoblaydi. Atrofidagi odamlar undan asta-sekin uzoqlasha boshlaydi. Chunki hech kim doim o‘zini ustun tutadigan, boshqalarni qadrlamaydigan odam bilan ishlashni xohlamaydi. Natijada u yolg‘iz qoladi.
Yolg‘izlik esa kuch emas, balki atrofdagilarga ta’sir qila oladigan kuch yo‘qligining belgisi. Kibrli odam yutqazganini hech qachon tan olmaydi. Uning nazarida ayb doim boshqalarda: tizimda, odamlarda, davlatda, oilada - lekin hech qachon o‘zida emas. Boshqalarga ayb yuklab yashash esa eng ishonchli yutqazish formulasidir. Buni u kechroq tushunadi, afsus bilan.
O‘zining zaif taraflarini tan olgan odam o‘sadi. Savol beradigan odam o‘rganadi. Tinglaydigan odam harakatini to‘g‘rilaydi. Yutadiganlar aynan mana shunday odamlardir. Kibr esa sizni baland ko‘rsatadi. Lekin aynan o‘sha balandlikdan yiqilish eng og‘riqli bo‘ladi.
@abdusattor

Pessimistik odamlar - yashirin parazitlar
Bunday odamlarni aniq bilasiz. Ularga yangi g‘oya aytsangiz, “bo‘lmaydi” deydi. Harakat qilsangiz, “foydasi yo‘q” deydi. Siz orzu qilsangiz, ular kuladi.
Ular sizdan pul so‘ramaydi. Ammo eng qimmat narsangizni - ichki ishonchingizni va g‘ayratingizni so‘raydi.
Ba’zilar hayotning faqat yomon tomonini ko‘radi. Ular uchun bu go‘yoki aqllilik, “realistlik”.
Lekin aslida bu - harakat qilmaslikni oqlash usuli.
“Baribir foydasi yo‘q”, “Bu yerda hech narsa o‘zgarmaydi”, “Hamma narsa allaqachon bo‘lgan” degan gaplar - bu shunchaki bahona. Sinab ko‘rmaslik uchun, yutqazmaslik uchun, javobgarlik olmaslik uchun bahona.
Pessimist - sinab ko‘rishga jur’at topolmagan odam.
U boshqalarning intilishini kulgi bilan qarshi oladi. Orzularni “bolalarcha” deb biladi. Boshqalarga achinish orqali o‘zini ustun his qiladi.
Ammo aslida u faqat o‘zini himoya qilmoqda. Chunki harakat qilish og‘ir. Mas’uliyat olish qo‘rqinchli.
Pesimizm esa tinch. U hech narsa talab qilmaydi. “Men aytgandim” degan gap esa unga yolg‘on tasalli beradi.
Ammo oxir-oqibat natija bir xil: hech nima o‘zgarmaydi.
Va u ham buni juda yaxshi biladi.
Albatta, pessimistlarning barchasi bir xil emas. Ba’zilar hayotga salbiy nigoh bilan qarasa-da, baribir harakat qiladi, mas’uliyat oladi, o‘z yo‘lini izlaydi. Gap ular haqida emas.
Bu yerda biz passiv pessimistlar haqida gapiryapmiz. Ya'ni hayotga faqat salbiy tomondan qarab, hech narsa qilmaslikni shu bilan oqlayotgan odamlar haqida.
Men optimist bo‘ling demayapman. Yolg‘on ruhlantiruvchi gaplar ham aytmayman.
Lekin bir haqiqat bor: har qanday jamiyatda o‘sish, rivojlanish, o‘zini ko‘rsatish uchun imkoniyatlar mavjud.
Muammo imkoniyatlarda emas - ularni ko‘ra olmaslikda. Ishona olmaslikda.
Agar ko‘ra olsangiz va ishona olsangiz - sizga yetarli bo‘ladi. Qolgani - harakat.
@abdusattor