Abdusattor

Doimo band bo‘ling
Odam harakat bilan tirik hisoblanadi. Chunki insonning miyasi, tanasi va ruhi har doim harakat, izlanish, o‘sish uchun yaratilgan.
Bo‘sh odam o‘zini yeb tugatadi: bekorchilikda asossiz tashvishlar, yomon odatlar, ortiqcha o‘ylash, asab buzilishlari boshlanadi. Chunki inson energiyasi ishga emas, ichki chirish jarayoniga ketadi.
Qarang, tabiatda ham tirik daraxt doimo o‘sadi: poya, barg, ildiz - hammasi doim harakatda. Qachonki o‘sish to‘xtasa, chirish boshlanadi.
Shuning uchun odam har doim biror ish bilan band bo‘lishi kerak. Bu - doimo charchab yurishi kerak degani emas. Bu - inson o‘zini foydali ish mashg’ul qilish kerak.
Kimdir band bo‘lsa, ichidagi dahshatli bo‘shliqni yaxshi maqsadlar bilan to‘ldiradi. Kimdir band bo‘lmasa o‘sha bo‘shliqni o’zi uni asta-sekinlik bilan yutadi.
Band bo‘ling. Lekin bekorchi ishlarga emas, balki o‘zingizni yashnatadigan ishlar bilan.
@abdusattor

Dehqon kabi fikrlang
Hayotda ko‘p narsa tez bo‘lishini kutamiz. Lekin dehqon bir kunda hosil olmasligini biladi.
Ekinni sekin o‘sayotgani uchun urishmaydi.
Yomg‘ir yog‘may qoldi deb dalani ayblamaydi.
Ildiz otmagan urug‘ni erta yulib tashlamaydi.
Yeriga mos urug‘ni tanlaydi.
Vaqtida sug‘oradi, o‘g‘itlaydi, dalani begona o‘tlardan tozalaydi.
Yaxshi va yomon mavsumlar bo'lishini biladi va bunga oldindan tayyor turadi.
Dehqon kabi yashang: shoshilmang, ayblamang, ko‘proq mehr bering. Hosil baribir chiqadi.
@abdusattor

Yangi daftar sindromi
Odam yangi daftarga chiroyli yozgisi keladi. Xatolarsiz, birinchi varaqdayoq mukammal bo‘lishini xohlaydi.
Qog‘ozga tushadigan birinchi so‘zning bosimi eng kuchlisi bo‘ladi. Shuning uchun ko‘pchilik daftarning ikkinchi varag‘idan boshlaydi.
Birinchi sahifani buzib qo‘yishdan qo‘rqib, umuman yozmay qolganlar bo'lsa qancha?
Chiroyli yozishga emas, yozishga o‘rganish kerak.
Chunki shunchaki yozilgan o‘nlab sahifalar orasidan haqiqiy g‘oya tug‘iladi.
Varaqlar soni cheklangan. Har bir bo‘sh sahifani chiroyli yozishni kutib o‘tkazsangiz, daftar oxirigacha to‘lmaydi.
Oxirigacha yozilgan daftarni esa, hech qachon birinchi varaq bilan eslashmaydi.
@abdusattor

Do‘stlarimiz yangi loyiha boshlayapti.
Shu sababli, sizni kichik so‘rovnomada ishtirok etishga taklif qilamiz. Javoblaringiz loyiha yo‘nalishini aniqroq belgilashda juda muhim.
Ushbu so’rovnomani to’ldirish orqali, ilk ishtirokchilardan bo‘lish imkoniyatingiz bor.
→
So‘rovnomada qatnashish

Ruhiy falajlik
Tanangizda og‘riq bo‘lsa dori izlaysiz. Kech bo'lsa ham shifokorga borasiz. Sog‘ayish uchun, eng noqulay holatda ham nimadir qilasiz.
Ruhiy og‘riqda esa teskarisi. Harakatdan umid uziladi.
Ruhiy falajlik jismoniy falajlikdan xavfliroq. U nafaqat harakatni, harakatga bo‘lgan ishonchni ham yo‘q qiladi.
Bunday holatda maslahatlar ham, motivatsiya ham ishlamaydi. Ishonch qaytishi kerak. Harakat qila olishiga bo‘lgan ishonch.
Bu ishonch tashqaridan kelmaydi. U faqat o‘z harakatingizdan tug‘iladi.
Eng kichik qaror ham signal. Miya unga javob qaytaradi. Qancha takrorlansa, ishonch ham shuncha qaytadi.
Shuning uchun, boshlash kerak. Keraksizdek tuyulganganda ham.
Siz qilgan harakat, og‘riqqa bergan yagona javob bo'ladi. Shu yetarli, faqat uni davom ettiring.
@abdusattor

Mas'uliyat tanlov beradi
Erkinlik tanlov imkoniga ega bo‘lish. Tanlash uchun esa, mas’uliyat kerak.
Inson tanlovlar o‘rtasida yashaydi. Ularning sifati sizning mas'uliyatingizga bog‘liq. Bir kun vaqtida uxlamasangiz, bu sog‘lig‘ingiz, kayfiyatingiz, vaqtingiz evaziga qilingan tanlov bo'ladi.
Mas’uliyat boshqalar ko'rmagan vaqtda ham kerakli narsani qilishda bilinadi. Ishda telefoningizni o‘chirib, diqqat talab qiladigan vazifani bajarish. Keraksiz xabarlarga chalg'imaslik. Noqulay qo'ng'iroqlardan qochmaslik.
Shularni ongli qila olgan odamgina, keyinchalik tanlov qilish imkoniga ega bo‘ladi. Sababi vaqtini, energiyasini, kuchini o‘zi boshqargan bo‘ladi.
Mas’uliyatdan qochib ham odam o‘zini erkin tanlov qilayotgandek his qilishi mumkin. Aslida esa, sharoitga moslashadi xolos.
Kim mas'uliyatdan qochsa, tanlovlardan ham voz kechadi. Tanlovsiz odam esa erkin bo'la olmaydi.
@abdusattor

Qarorlar og‘irligidan keladigan charchoq
Ba’zan kichkina tanlov ham haddan tashqari katta tuyuladi: qaysi kiyimni kiyish, nima yeyish, kimga javob yozish...
Bu dangasalik emas. Bu qaror charchog‘i.
Ilmiy tadqiqotlar kun davomida qanchalik ko‘p qaror qabul qilinsa, miyadagi charchoq ham shunchalik ortishini tasdiqlaydi. Kun so‘ngida qabul qilinadigan qarorlar ko‘pincha yuzaki, impulsiv va sustlashgan bo‘ladi. Har bir tanlov miyadan energiya talab qiladi. Bu energiya esa cheklangan. Har bir kichik qaror ongni asta-sekin yemiradi.
2011-yilda o‘tkazilgan
tadqiqotda
sudyalar tomonidan qabul qilingan qarorlar tahlil qilingan. Natija hayratlanarli: kun boshida sudyalar tomonidan berilgan ijobiy qarorlar foizi 65% bo‘lsa, tushlik vaqtiga yaqinlashib bu raqam 0% gacha tushadi. Tushlikdan keyin esa yana ko‘tariladi.
Bu shunchaki ochlik emas. Bu qaror charchog‘i. Odamlarning mantiqiy fikrlash qobiliyati kun davomida pasayishini va qarorlar hissiy charchoqdan ta’sirlanishini ko‘rsatadi.
Ko‘p tanlov, ko‘p variant, ko‘p javobgarlik - miya uchun yuk.
Shuning uchun ko‘plab muvaffaqiyatli insonlar oddiy qarorlarni avtomatlashtirishga harakat qiladi.
Kiyim tanlash, nonushta menyusi, ish vaqtiga o'xshash mayda qarorlar kunlik e’tiborni o‘g‘irlovchi yashirin yukdir. Ularni soddalashtirish orqali ichki erkinlik yaratiladi.
Zamonaviy charchoq ish ko‘pligidan emas, tanlov ko‘pligidan keladi.
@abdusattor

Hammasiga ulgurmaysiz
Hayotda har narsa muvozanatda bo‘lishi kerak, deyishadi. Lekin bu gapni har safar eshitganimda, nimagadir ichimda qarshilik tug‘iladi.
Ham yaxshi ota bo‘laman, ham yaxshi do‘st, ham zo‘r mutaxassis, ham sog‘lig‘imni yaxshi saqlayman, ham shaxsiy o‘sishga vaqt topaman, ham jismoniy forma, ham ruhiy tinchlik, ham vaqtida uxlash, ham doimiy o‘qish...
Yaxshi, qanday qilib?
Bu yerda muammo illyuziya. Go‘yo bariga ulgurish mumkin. Aslida esa siz har doim bir narsani tanlayapsiz va boshqa narsalarni vaqtincha qurbon qilayapsiz.
Hayot bu doimiy muvozanat emas. Hayot bu diqqatni taqsimlash.
Kasbingizda chuqur ildiz otmoqchimisiz? Unda vaqtincha do‘stlar bilan ko‘rishish kamayadi.
Farzandlaringizga ko‘proq vaqt bermoqchimisiz? Demak ishdagi yutuqlaringiz sekinlashadi.
Sog‘lig‘ingizni tiklamoqchimisiz? Qaysidir loyihalardan voz kechishga to‘g‘ri keladi.
Bu yomon emas. Bu real hayot. Har bir ish ortida, ko‘rinmas tanlovlar yotadi.
Qurbonlik bu yo‘qotish emas, yo‘l tanlash.
Va bu tanlovlar doimiy bo‘lmaydi. Hayotning turli bosqichlarida e’tibor markazi o‘zgaradi. Siz ham o‘zgarasiz.
Bu haqda biz Maqsad Club'idagi “Kechiktirilgan mukofot” darsida gaplashgan edik:
“Hayotda hechkim hammasiga ulgurmaydi, lekin har kim o‘z maqsadiga diqqatni vaqtincha to‘plab, kerakli qurbonlikni qila oladi.”
Bugun o‘zingizga bitta savol bering: "Men hozir nima evaziga nima olyapman? Bu tanlov men xohlagan kelajak sari olib boryaptimi?"
Chunki tanlovlar vaqtinchalik, lekin ularning natijasi doimiy.
@abdusattor

Kamroq narsa ko‘proq erkinlik.
Zamon ortiqcha narsalar bilan to‘lgan davrdamiz. Ko‘proq kiyim, ko‘proq gadjet, ko‘proq ma’lumot, ko‘proq tanlov...
Ammo bu ko‘proq ortida ko‘proq charchoq, chalkashlik va ichki siqilish yashirinadi.
Minimalizm hech narsaga ega bo‘lmaslik emas. Bu keraksizlardan voz kechib, muhim narsalar uchun joy ochishdir.
Har bir ortiqcha buyum o‘tmishda qolgan versiyaga bog‘lovchi zanjirdir. Har bir bildirishnoma ongni bo‘lib, e’tiborni o‘g‘irlaydigan shovqindir.
Minimalizm bu zamonaviy "qarshilik" falsafasi. Biz sotib olishga majbur bo‘lgan illuziyalardan ozod bo‘lsak, o‘zimizga qaytamiz.
Tashqi tartib ichki holatga ta’sir qiladi. Kamroq narsalar orasida yashay olish shukr qilishni o‘rgatadi. Shukr qilingan ong esa tinchlikka yaqinlashadi.
Kam narsa orqali ko‘proq ong, ko‘proq erkinlik va ko‘proq hayot kashf etiladi.
@abdusattor

Har kuni bir xil hayot, bir xil muhit, bir xil majburiyatlar. Bu ko‘pchilik uchun “barqarorlik”, lekin manga u cheklangan imkoniyatdek tuyulardi. Jamiyatdagi asosiy o‘yinga qo‘shilishdan boshqa tanlov yo‘qdek edi: o‘qish, o‘rtacha maosh, zerikarli ish. Boshqa yo‘l borligini bilmasdim, lekin birgina kompyuter hayotimga freelance degan narsani olib kirgan.
Freelance ishlarim oddiy grafik dizayndan boshlangan. Birinchi topgan pulim 50 000 so‘m bo'lgan. Freelance shunchaki erkinlik emas, u o‘z ustingda ishlash majburiyatini yuklaydi.
Vaqtingni to‘g‘ri boshqarmasang, kuning ham, daromading ham yo‘q. Freelance imkoniyat ham, xavf ham. Buni qanday yo‘lga qo‘yish esa har kimning o‘ziga bog‘liq.
Gismoxan Nazarov bilan podkastda aynan shu haqida gaplashdik:
https://youtu.be/WZ5Brsr7sKY?si=3EmzoWh9mml2kdLi