Yevropa sarguzashtlari

#life
Yoshi 50 dan oshgan taksi haydovchisi telefonda xotiniga (ekranda "Xotun" yozuvi chiqdi) gapiryapti:
- To'rtta magazingayam kirdim, hech qaysida yo'q non.
- Falonchinikiga ham kirdizmi?
- Ha, hammasidan so'rab chiqtim. Yo'q qara non.
- Voy o'lay, endi nima qilaman?
- He, ochdan o'lmaysaaan, bir kun oq non yeb tursang.
Qishloqlarda ham parhez qilishni boshlashgani yaxshi yangilik. Ellikdan oshgan chol kampiri uchun parhez non izlashi esa haqiqiy romantika
🥹

#fikr
Aytgancha, davlat kasalxonasiga ishim tushib, turli bo'limlardagi (reanimatsiya, xirurgiya, terapiya) vrachlar ham, hamshiralar ham o'z ishini bilib bajarishiga guvoh bo'ldim. Chindan bilimli, jonkuyar vrachlar ko'p.
O'zbekistonda shifokorlarga nafrat sochib, puling bo'lmasa qo'y yog'i surtib qo'yadi, deyishlariga qo'shilmayman. Bizda tibbiyot chindan hamyonbop. Eng qashshoq odam ham kasalxonaga borib davo topa oladi.
Yevropada sug'urtang bo'lmasa, kasalxonada yotgan har kuning uchun minglab yevro to'laysan. Bitta tuzukli vrach ko'rigi 150-300 yevro turadi (Venada). Chunki xizmatlar narxi juda baland.
Shuning uchun o'zbek shifokorlarni heyt qilmang, ular kam oylikka ham odamlarni qutqarib yuribdi. Mavjud bo'lishi kerak bo'lgan dori-ukollar yo'qligi sabab kasalning yaqinlariga sotib oldirishni esa shifokorlar hal qilmaydi, menimcha. Bunga tizimdagi byudjetni kistasiga urganlar sababchi.
Shaxsan o'zim orttirgan pulimdan nimaga ehson qilishni xohlashimni endi anglab yetdim. Tuman kasalxonalariga kerakli apparatlar, vrachlar xonasi va palatalarga konditsionerlar sotib olib berishni niyat qildim. Yiliga 1 dona konditsioner qo'yib berilsa ham qancha odamga foydasi tegadi. Korrupsiya, bularni davlat qilishi kerakligi va boshqalar umuman alohida masala.

Bitta amaki esa koridorda menga narkoz qilinglar deb janjal qilib yotibdi. Hamshira esa shovqin solmaslikni, u so'rayotgan amaliyot viloyat kasalxonasida qilinishini tushuntirolmay halak.
Hamma o'z dardida, amaki narkoz qayg'usida
😁

#life
O'zi umuman shunaqa joylarda har xil qatlam vakillarini ko'rasan kishi. 1-yanvardan tuman markaziy kasalxonasida xizmatlar pullik bo'libdi: UZI, EKG, vrach ko'rigi va hokazolarga 15 000-20 000 to'lab kirilarkan.
Bir yosh er-xotin 1-2 oylik mittigina chaqaloq ko'tarib keldi. Kassada UZIga 20 ming to'lashni so'rashdi. Er esa to'lashdan bosh tortib, qayerdan bunaqa qoida chiqqanini surishtirdi. Kamida yarim soatcha turdi, keyin baribir to'lab kirdi. Keyin bilsam, ham ichkarida, ham kassaga to'lagisi kelmabdi.
Balki shu 20 ming ham ular uchun katta xarajatdir..

#life
Butun tanasi ko'karib, ko'zi ochilmay qolgan 20 yosh qizni reanimatsiyadan olib chiqishdi. Juda kambag'al bo'lsa kerak, deyarli ovqat olishmayapti, hech kim ko'rgani kelmayapti. Faqat onasi yonida, u ham qandaydir bemehrroqmi - qizi yotgan krovatda yotibdi, sal noto'g'ri harakat qilsa jerkib beryapti.
Nima bo'lganini so'rasak, qizning o'zi qayerdandir yomon yiqildim, dedi. Onasi esa shunchaki "Haa, boshi og'rib qolibdi-da", deydi. Tirsaklar shilingan, oyoq, bellari, yuzi ko'karib yotibdi...Kaltaklanganiga shubha uyg'onsa, vrachlar IIBni chaqirsa kerak, chindan yiqilgandir, deb yaxshi gumondaman.
Qizig'i, 20 yoshli qiz telefon ishlatishni bilmaskan...

Menimcha, vijdon odamda yo bo'ladi yoki yo'q. Vijdonsizlik darajalari mavjud bo'lmasa kerak.

#mindset
Qishloqda bir 20 yoshli qizcha:
- Opa, sizni ham mashinangiz bormi?
- Yo'q, haydashni bilmayman hali.
- Singlingizda bor ekan-ku, singlingiz boy ekan, a?
Hmm...qanday tushuntirsam ekan? Baribir tushunmaydi deb indamadim.
Jamiyatimiz odamni chindan kiygan kiyimi, mashinasi, uyiga qarab baholaydi hali ham. Bu shkalada o'lchasa biz er-xotin g'irt bomjlarmiz
😆

Lekin kelinlik uyimda (u yer ham katta hovli) yolgʻiz qolishga qoʻrqaman. Chunki uy qabristonga yaqin
😶
‍
🌫
Shunga qaraganda tiriklardan qoʻrqmaskanman.

#mindset
Opam haligacha qorong'idan, bir o'zi uxlashdan qo'rqarkan
😆
Ketishidan oldin menga:
- Bir o'zing aniq qo'rqmaysanmi ishqilib?
- Nimadan qo'rqaman? Tavba.
Kechki payt kelgan singlim:
- Qo'rqmasdan hamma joyni ochib o'tiribsizmi? Hatto ayam ham eshik-peshiklarni qulflab yotadi-ey.
- Uxlaganim yo'q hali, nimadan qo'rqaman? Ochiq turaversin, pichoq, qaychi-paychi olib yotamiz yonimizga
😃
Chindan o'g'ri-po'g'ri tushish ehtimolini o'ylab ko'rib, o'zimga o'zim:
Birdan yonimga oshpichoqni (kunda ustida go'sht chopadigan katta pichoq) olib kelib qo'yganim ma'quldir, balki...
Qo'rqinchli odamman, shekilli, kimdir kelsa ham chopishga qo'lim qaltiramasa kerak
🙈
P.S. Chunki miyam bunday vaziyatda oldimda odam turganini o'ylamaydi, faqat bir narsaga diqqat qiladi-da: "На, получай по заслугам, своооо.....чь!" Nohaqlikka chidamaslik hissi nihoyatda kuchli menda.

#mood
Toshkent baribir mazza shahar. Turfa xil taomlar, uydan bir qadamda novvoyxona, derazam tagida daraxtlar, fitnes va raqs to'garaklari, ko'chada miya o'zingga o'xshamagan odamlarni ko'rib charchamasligi (inson o'zidan ancha farqli chehralarni ko'rganda ongostida tahdid his qiladi), yarim tungacha ishlaydigan do'konlar...Eng yoqimlisi "Uydaman" degan his
☺️