Abdulla Oripov she'rlari

Qo‘ygil, u kunlarni eslatma...
Qo‘ygil, u kunlarni eslatma menga,
Qalbimni yoqmasin bu xazon fasling.
Endi begonaman, jonginam, senga,
Endi begonadir menga ham vasling.
Gohida sevinib, gohi g‘amdadir
Ishq uzra yozardim men erkin qanot.
Bilmayman qaysi kun, qaysi damdadir,
Mening qismatimga chang soldi sayyod.
Uning qo‘lidadir bu kun imkonim,
Bu kun hamrohimdir go‘zal iztirob.
Qo‘ygil, u kunlarni eslatma, jonim,
Qo‘ygil, yuragimga sen berma azob.
O‘zgalar yuzimga boqsa ham hayron,
Faqat sen tomosha qilma holimni.
Faqat sen she’rimni sevma hech qachon,
Faqat sen himoya qilma nomimni.
Darig‘ tut ishvayu nazokatlaring,
Faqat sen yuzimga boqmagil kulib.
Hayhot, endi barcha iltifotlaring
Menga tuyuladi masxara bo‘lib.
1967
@Abdulla_Oripov_sherlari

Qashqadaryo viloyati
Yakkabogʻ tumani
Xudoyberdiyeva Husnida
@Abdulla_Oripov_sherlari

Dunyoni qizg'anma mendan, azizim,
Men sening ko'changdan o'tmasman zinhor.
Mening bu olamda o'z aytar so'zim
Va o'zim sig'inar mozorlarim bor.
Dunyoni qizg'anma mendan, azizim,
Sen ichgan buloqdan ichmasman aslo.
Sen yurgan tog'larda qolmagay izim,
Sen kechgan daryodan kechmasman aslo.
Dunyoni qizg'anma mendan, azizim,
Qalbingni yoqmasin shubha va so'roq,
Men o'zga manzilga tikkanman ko'zim,
U sening kulbangdan juda ham yiroq.
Abdulla Oripov
@Abdulla_Oripov_sherlari

Россиялик актёр Сергей Безруковнинг ўзбеклар ҳақида масхарахомуз гаплари ижтимоий тармоқларда тарқалмоқда.
😔
Абдулла Орипов
ЖАВОБ
Ўзбекларнинг меҳмондўстлигини
пора дегувчи баъзи кимсаларга
Мурувват нелигин билмас меҳмоним,
Кўзи оч, еб тўймас, беқўним гадой.
Пора бўлибдими бир бурда ноним,
Пора бўлибдими бир пиёла чой.
Ҳафталик ёвғонга қаноат қилиб,
Ғурурин сақлаган жўжабирдай жон.
Мезбонлик йўриғин муқаддас билиб,
Қунишган елкангга ташлабди чопон.
Ўзбекнинг еридан жўнаган неъмат
Сенинг ҳам умрингга етгулик қадар.
Айт, кимнинг маҳридир улуғ бу давлат,
Энди ҳимматимдан қилдингми ҳазар?
Эгасиз санғиган ҳар дайди жонзот
Бошини силасанг қўлинг тишлайди.
Ногаҳон ғингшибсан, инсонсан наҳот,
Муздек юрагингда ғараз қишлайди.
Саховат сўзининг маъносин билмай
Меҳмондан минг фарсаҳ қочгувчи бу — сен.
Сийлаган кимсани назарга илмай,
Тағин заҳрини ҳам сочгувчи бу — сен.
Тош берса ютгувчи эй, нафси ёриқ,
Хайру эҳсонимни майли, унутгин.
Елканг тўн кўрмасин, оёғинг чориқ,
Дўстга зор бўлгину бири кам ўтгин.
О, халқим, очиққўл — ҳотамсан азал,
Атойи худо де, майли, меҳмонни.
Лекин нонкўрларни учратган маҳал
Оғзига тиқ энди типратиконни.
✍
1989
t.me/abdullaorifijodi

​​O’ZBEKISTON BAYROG‘I
Har qanday lashkarning ham
O’z tug‘i, yalovi bor,
Sen qaysi saltanatdan,
Sen qaysi davlatdan kam.
Qo‘rg‘onlar qatorida
Bir qo‘rg‘onsan ustuvor,
Vallamat, tug‘dor yurtim,
Muhtasham Respublikam.
O’ylayman, ha, olamda
Nisbiy erur ko‘p holat,
Zamona g‘alviridan
Har narsa o‘taverar.
Tarix uchun va lekin
Kim ham bergay kafolat,
Yakka inson bir yo‘lchi:
Kelaru ketaberar.
Qadim-qadim zamonda
Yunonlik haykaltarosh,
Bir san’at yaratibdi,
Maqsadi - bir burda non.
Haykal esa asrlar
Sinoviga bermish dosh,
Bugun uni ko‘klarga
Ko‘tarar butkul jahon.
Ko‘zni kattaroq ochib
Boqsang bu muammoga,
Alam qilgulik qadar
Kam yashar inson zoti,
Faqatgina xalq sohib
Bardavom bu dunyoga,
Asragay har kas nomin
Faqat xalqning hayoti.
Sanasang hodisot mo‘l
O’zbekning tarixida,
Har biriga bir noma
Yoki doston bitgulik.
Ne zotlar oqmagan bu
Asrlar arig‘ida,
Har biri bitta xalqning
G‘ururiga yetgulik.
Barchaga ayon erur
Men aytgan ushbu gaplar,
To hanuz asablarni
Ezg‘ilar bu shum o‘tmish.
Moziyga o‘qtin-o‘qtin
Sochsak hamki g‘azablar,
Lekin ayting, o‘zbekning
Qo‘lidan kim ham tutmish?
Bir kuni yovqur shoir
Ya’ni Turdi Farg‘oniy,
Bo‘ltak bo‘lgan bu xalqqa
Birlash deb qildi xitob.
Bejavob qolaberdi
Uning dardli so‘rog‘i,
O’sha-o‘sha zamin kar,
O’sha-o‘sha gung oftob.
Bugun zimdan nazar sol
Sen mana bu bayroqqa,
Mayliga bir daqiqa
Unutgin turfa kekni.
Shu bayroq nomimizni
Eltdi yiroq-yiroqqa,
Shu bayroq birlashtirdi
Parokanda o‘zbekni.
1984
Abdulla Oripov
@Abdulla_Oripov_sherlari

Абдулла Орипов
БУРГУТ  ҚИСМАТИ
Қулоққа чалинар гоҳи-гоҳида
Шундай бир ривоят, шундай бир ўгит:
Ночору ноилож қолган чоғида
Ўзини тошларга урармиш бургут.
Мен сенга илтижо қилурман, эгам,
Агар-чи тилимда шукронанг бисёр.
Меҳрингдан мосуво этма мени ҳам,
Дўстларга зор этма, душманларга хор.
Оқил бўлса ҳамки, бўлса-да нодон,
Розиман, берибсан фарзанд яратиб.
Қартайган чоғимда, тиланчисимон
Сен улар қўлига қўйма қаратиб.
Кулбаи вайронам етар менга, бас,
Яшайман сабрнинг кошонасида.
Илоё, бош эгиб юрмайин бесас
Такаббур зотларнинг остонасида.
Қарайман сарғайган тунд қуёшимга,
Секин оғиб борар умрнинг туни.
Магар раҳм этмасанг, тушсин бошимга,
Майли, ўша ночор бургутнинг куни.
✍
1994
@Abdulla_Oripov_sherlari

SHAROF RASHIDOV XOTIRASIGA
Marhumlar hayotdan erurlar yiroq,
Demakki, yiroqlar xushomaddan ham.
Makru nayranglarin qo‘ymaydi biroq,
Toki hayot ekan Nobakor Odam.
Ularning turfa xil odatlari bor,
Avval ganjlarini ko‘mgay tuproqqa.
So‘ng birdan o‘zlarin his etib nochor,
Gavharim qayda deb tushgay titroqqa.
Dunyoda har kimga qismat yor emish,
Kimdir toj kiygaydir, kimlardir kuloh.
Go‘yoki Alisher sizga ham dermish:
Siyrating darveshu suvratingdir shoh.
Ezgulik niqobin yuziga tortgan
Manfur bir maydonda surgandingiz ot.
Kimdir o‘z padarin bir pulga sotgan,
Qo‘l-oyoq kishanda, talangan bisot.
O’ychan ko‘zingizda ne g‘am bor edi,
Kelajakmidi yo moziyning shoni?
O’zbek-ku, bir erkka intizor edi,
Sizni ado qildi ming bir armoni.
Erksevar ellarning orzusin yoqlab,
Xayol dengizida tunlar suzgansiz.
Istiqlol so‘zini yurakda saqlab,
Siz qafas ichida gullar tuzgansiz.
Shoirman, bo‘ynimda she’rning gunohi,
Sohibin asraydi Saltanat makkor.
Ochko‘z, amalparast kimsalar gohi
Adolat menman deb topgay e’tibor.
Ularning dastidan notinch el, zamon,
Tanimay qolursan oq-qorani ham.
Chalg‘itib kelganlar topganda imkon,
Hattoki Temuru Boyqaroni ham.
Odildir - kim elni boshlagan baxtga,
O’zi o‘tda yonib, yo‘lni ochganlar.
Lekin intilarkan toj ila taxtga,
Vo ajab, ko‘pincha dordan qochganlar.
Qulluq, Sharof ota, ming bora qulluq,
Boqiy O’zbekiston sizga ham yodgor.
Bugun u istiqlol shavqiga to‘liq,
Xizmatingiz eslar takror va takror.
Ilohi, har kimga bersinu to‘zim,
But bo‘lsin Vatanning metin qo‘rg‘oni.
Sizni qo‘llab turar O’zbegim - o‘zim,
Va, yurtning posboni - jasur o‘g‘loni!
Sulton bo‘lmasangiz, Sharof ota, gar,
Yashardingiz qalam qo‘ldoshi bo‘lib.
Poklikka, vafoga timsol muqarrar,
Xursanoy ayaning yo‘ldoshi bo‘lib.
1992 yil 2 noyabr
Abdulla Oripov
@Abdulla_Oripov_sherlari

Абдулла Орипов
САЛОМ–АЛИК
Умримдан минг марта розиман, бироқ
Гоҳида кўксимни ортиқ керибман.
Ёшлик – ғўрлик экан, англамай, кўпроқ
Катта шайтонларга салом берибман.
Вақтнинг тезлигига ҳайрон қоламан
Ва кулиб қарайман бунинг барига.
Энди ёшим улуғ, алик оламан
Кичик шайтонларнинг саломларига.
09.03.2015
@Abdulla_Oripov_sherlari

***
ONA TILIMGA
Ming yillarkim bulbul kalomi
O'zgarmaydi, yaxlit hamisha,
Ammo sho‘rlik to‘tining holi,
O'zgalarga taqlid hamisha
Ona tilim, sen borsan, shaksiz
Bulbul kuyin she'rga solaman,
Sen yo‘qolgan kuning shubhasiz
Men ham to‘ti bo‘lib qolaman.
ABDULLA ORIPOV
@Abdulla_Oripov_sherlari

СИНГИЛ
Бўритош Носировага
Қуёш ботиб кетган, шом эди қаро,
Хаёлий мактубни йўлладим сенга.
Қадимий Насафнинг гумабази аро,
Йилт этган шуъладек кўриндинг менга.
Йироқда бўлсанг ҳам, гўё самодан,
Келгандек, меҳрингни илғайди кўнгил.
Мен учун қачондир Ориф бободан,
Ёдгор қолгандексан, Бўритош сингил.
Кун кеча айрилмай юрган дўстлар ҳам,
Ўйлаб саломлашган пайтлар кўп бўлди.
Фақат сендайларни эслаганим дам,
Қалбимнинг қайси бир кемтиги тўлди.
Сендай сингиллари бўлмаса агар,
Ҳатто баҳодирлар қолгай паришон.
Кўкда-ку малаклар бордир муқаррар,
Улар заминда ҳам мавжуддир, ишон!
Бошингга ўраган шу ҳарир рўмол,
Эзгулик туғига ялов бўлгулик.
Шукр, сингиллар бор сендек баркамол,
Ўчган ўчоққа ҳам олов бўлгулик.
Абдулла ОРИПОВ
@Abdulla_Oripov_sherlari